Η μυστηριώδης Ατλαντίδα... υπήρξε και υπάρχει ακόμα.

Τα νερά του Ατλαντικού ωκεανού φυλάσσουν καλά το μυστήριο που λέγεται Ατλαντίδα. Το Τρίγωνο των Βερμούδων, οι τέσσερις κατακλυσμοί, οι Άτλαντες γίγαντες, είναι αινίγματα που αρχίζουμε σιγά-σιγά να λύνουμε. Οι απαντήσεις βρίσκονται εκεί, στα απομεινάρια του πολιτισμού.

Η Ατλαντίδα κάλυπτε τον Ατλαντικό ωκεανό και εδάφη της Αμερικής και της Ευρώπης. Πριν 800.000 χρόνια βυθίστηκαν κάποια μέρη της και απέμειναν μόνο δέκα μεγάλα νησιά που αποτελούσαν μια θαλάσσια ομοσπονδία.
Πριν 200.000 χρόνια, στον δεύτερο κατακλυσμό, βυθίστηκαν κι άλλα εδάφη κι απέμειναν μόνο δύο μεγάλα νησιά, η Ρούτα (βόρειο ημισφαίρειo) και η Δάιντα (νότιο ημισφαίριο) ή αλλιώς η Θούλη και η Θωλλάν, ή Βαλλάν και Άβαλον αντίστοιχα. Πριν 80.000 χρόνια, στον τρίτο κατακλυσμό, απέμεινε ένα μεγάλο νησί που οι Έλληνες ονόμασαν ''Ποσειδωνία'' και πριν 12.000 χρόνια περίπου βυθίστηκε και αυτό το τελευταίο απομεινάρι της Ατλαντίδος παίρνοντας μαζί του στα βάθη του Ατλαντικού όλα τα μυστικά των Ατλάντων.
Αυτοί οι κατακλυσμοί δεν είναι μια φανταστική ιστορία αλλά συμπίπτουν χρονικά με το τέλος των τεσσάρων ευρωπαϊκών παγετώνων αφού με τον σταδιακό καταποντισμό της ηπείρου, το θερμό ρεύμα του κόλπου του Μεξικού βρήκε διέξοδο προς τις Βόρειες ακτές της Ευρώπης, άρχισε να τις ζεσταίνει και να λιώνει τους πάγους που την κάλυπταν. Βλέπετε, καθώς ο Ατλάντιος πολιτισμός πέθαινε, ξυπνούσε τα ευρωπαϊκά εδάφη για να φιλοξενήσουν τους επόμενους πολιτισμούς. Έτσι είναι πάντα. Μετά το θάνατο έρχεται πάντα η ζωή.

Οι Άτλαντες ήταν γίγαντες με ύψος από 2,5 έως και 6 μέτρα. Αυτό αποδεικνύεται από πολλά ευρήματα γιγαντιαίων σκελετών που έχουν βρεθεί στο Μεξικό από τον μοναχό Φερνάντο Ντυάζ ντε Καστίλλιο, στην Αρκαδία της Πελοποννήσου όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος , στην Καλιφόρνια το 1833, στη Σάντα Μαρία στην...
ακτή του Λος Άντζελες , στα βουνά Στρήνγκ Βάλλεϋ κοντά στη Νεβάδα και αλλού, και ότι μερικά από αυτά χρονολογούνται 12.000 χρόνια πριν, δηλαδή στον τελευταίο κατακλυσμό της Ατλαντίδος.

Στην Ατλαντίδα λάτρευαν τον ταύρο. Ο βασιλιάς της Ατλαντίδος αντιμετώπιζε μόνος του ένα ταύρο κάθε 10 χρόνια και ότι το αποτέλεσμα αυτής της συνάντησης έδειχνε αν η βασιλεία του ήταν δίκαιη ή όχι.
Αργότερα αυτό έγινε Ιερό Άθλημα στο οποίο γινόταν άλματα πάνω από τον ταύρο. Οι ταυρομαχίες στην Ισπανία, τα ταυροκαθάψια στην Κρήτη , η λατρεία του ταύρου στην Αίγυπτο είναι κατάλοιπα των αρχαίων λατρειών των Ατλάντων, μιας και οι περιοχές αυτές ήταν επίσημες αποικίες της θρυλικής ηπείρου.
Μυστήριο καλύπτει τα παγωμένα μαμούθ της Σιβηρίας που πάγωσαν και πέθαναν ξαφνικά έχοντας χόρτα στο στόμα του και αίμα τους πόρους του δέρματός τους, γεγονός που δείχνει ότι πέθαναν ξαφνικά από ασφυξία που προήλθε από νερό ή καπνό.
Μυστήριο καλύπτει το περίεργο ταξίδι χελιών που ξεκινούν από τα ποτάμια της Ευρώπης και πάνε στην θάλασσα των Σαργασσών , γεννούν τα αυγά τους και επιστρέφουν. Ακολουθώντας ενστικτωδώς τη ροή ενός παλιού ποταμού κολυμπούν τώρα σε θαλάσσιο νερό, και κατευθύνονται στις κοίτες ενός ποταμού που δεν υπάρχει πια.
Μυστήριο καλύπτει την ομαδική ''αυτοκτονία'' ποντικών που πηδούν στην θάλασσα από τις ακτές της Βόρειας Ευρώπης και κολυμπούν προς ένα νησί που θα έπρεπε να βρίσκεται μίλια μακριά . Το νησί μάλλον έχει βυθιστεί και αυτά εξαντλημένα από το κολύμπι πεθαίνουν κατά εκατομμύρια .
Μυστήριο καλύπτει την ομαδική αποδημία πουλιών που από την Ευρώπη πετούν προς τον Ατλαντικό ωκεανό. Τα ραντάρ τα εντοπίζουν στην θάλασσα των Σαργασσών να κάνουν κύκλους και να προσπαθούν να προσγειωθούν αλλά απογοητευμένα και κουρασμένα συνεχίζουν το ταξίδι του προς την Αμερική.
Μυστήριο καλύπτει την κρυσταλλοποιημένη λάβα που βρέθηκε στα βάθη του Ατλαντικού ωκεανού. Απόδειξη ότι κάποτε υπήρχε εκεί ένα νησί ή μια ήπειρος που βυθίστηκε αφού η λάβα κρυσταλλοποιείται μόνο όταν έρθει σε επαφή με τον ατμοσφαιρικό αέρα.

Το μυστήριο κρύβει πάντα μια γνώση για να ανακαλύψουμε. Το ίδιο και η Ατλαντίδα.
Ε. Λευκογιάννη