Η Μαρουλία του Γυναικόκαστρου

Ένας θρύλος πλανιέται πάνω από τον κάμπο της Κρηστωνίας. Εκεί πάνω στο βράχο, κατάντικρυ του Αξιού, οι προσταγές μιας μαχόμενης στο κάστρο γυναίκας, σχίζουν τον ψυχρό αέρα του Οκτώβρη. Ήταν το 1383 “κατά τῶν ρωμαῑων χρονολογία”, όπως σημειώνεται, διευκρινιστικά στα κείμενα των βυζαντινών. Αμέτρητοι αλλόθρησκοι ασιάτες κατέκλυσαν την περιοχή. Ορμούν με λύσσα να κατακτήσουν το κάστρο. Οι Σέρρες κυριεύθηκαν ήδη από το Σεπτέμβρη και έγιναν ορμητήριο τους, Το κάστρο της Ρεντίνας έπεσε. Από προχθές τα μαντάτα δεν ήταν καλά. Οι Τούρκοι περάσανε το Γαλλικό ποταμό και έρχονται δυτικά, στον κάμπο του Αξιού. Ερήμωσαν τα χωριά και οι κωμοπόλεις. Οι κάτοικοι έντρομοι, μπροστά στο νέο εχθρό βρίσκουν καταφύγιο στα κάστρα της Θεσσαλονίκης και στις ψηλές βουνοκορφές.

Μαρουλία! Μαρουλία!
Η ηρωΐδα του Γυναικοκάστρου ορθώνει το ανάστημά της στον πιο ψηλό και προτεταμένο πύργο του κάστρου. Το αγέρωχο βλέμμα της χάνονταν στο βάθος της πεδιάδας . Την έβλεπαν οι άνδρες και τα γυναικόπαιδα από τον αυλόγυρο, ολόρθη στις επάλξεις του υψηλού πύργου, με εκείνο το άφοβο, σχεδόν τρελό, ύφος. Ήταν, πια, βέβαιο πως στις φλέβες της κυλούσε βασιλικό αίμα. Αυτό που μουρμούριζαν σε όλο το κάστρο πως η μάνα της, η άλλοτε παλλακίδα, κοιμήθηκε με το βασιλιά δεν ήταν μια ψεύτικη ιστορία των ανδρών. Πώς μπορούσε μια γυναίκα να στέκεται ολόρθη με τους “παρ’ έπαλξιν” και να διατάζει;
Πριν μερικές μέρες, στις τέσσερις Οκτωβρίου, ...

ο διοικητής της φρουράς του Γυναικοκάστρου κατάκοιτος πια από το σμπαράλιασμα της σπλήνας του, αποχώρησε από το κάστρο και άφησε πρόσκαιρα στη θέση του την ευνοούμενη του επιτρόπου, Μαρουλία. Τη γυναίκα “κεραυνό” όπως ονόμασε, αφού κατάφερε μόνη της πριν από ένα χρόνο να διαλύσει μια ολόκληρη ομάδα λατίνων μισθοφόρων που απειλούσε να σκοτώσει και να ληστέψει γνωστή αριστοκρατική οικογένεια της Θεσσαλονίκης καθώς διάβαινε τον Αξιό.
Έτσι το “αγρίμι του κάστρου”, όπως την αποκαλούσαν οι στρατιώτες, έγινε αποδεκτό από όλους στο ισχυρό κάστρο. Πρώτη της δουλειά ήταν να ελέγξει τα αποθέματα νερού. Τους δύο τελευταίους μήνες δεν είχε πέσει σταγόνα βροχής και η δεξαμενή είχε ελάχιστο νερό. Με δική της εντολή, πριν μια εβδομάδα, στρατιώτες, γέροι και γυναίκες κάνανε γέφυρα μέχρι τις ρίζες του πέτρινου λόφου όπου έτρεχε το μικρό ποτάμι, και με πήλινα αγγεία, χέρι στο χέρι γεμίσανε τη διπλή δεξαμενή του κάστρου με πόσιμο νερό. Γεμίσανε τα μεγάλα αγγεία και τα κελάρια με σιτηρά και τρόφιμα.

Ο εχθρός όμως, τώρα, δεν ήθελε απλά να κυριεύσει το Γυναικόκαστρο, ήταν αποφασισμένος να το καταστρέψει. Αποτελούσε το προγεφύρωμα της συμβασιλεύουσας του Βυζαντίου.Όταν ο Οθωμανός επικεφαλής άκουσε από τους στρατιώτες του πως μια γυναίκα ακουγότανε στην αμυντική γραμμή των τειχών, να διατάζει και να πολεμάει σκληρά, έβαλε τα γέλια. «Γι’ αυτό, μωρέ, το λένε “αβράτ χισσάρ” (γυναικόκαστρο) γιατί το κρατά μια γυναίκα;»
Όταν όμως είδε να κατακρημνίζονται οι άνδρες του και γεμίζουν οι απότομες πλαγιές του κάστρου με πτώματα, συνοφρυώθηκε και έδωσε εντολή οι επιθέσεις να μη σταματήσουν ούτε τη νύκτα δίχως εντολή του.

Ή άλωσή του Γυναικόκαστρου από τους Οθωμανούς το φθινόπωρο του 1383 έγινε μετά από μεγάλες μάχες και αιματοχυσίες. Η αυταπάρνηση και η ηρωική αντίσταση μιας γυναίκας του φρουρίου έμεινε στη μνήμη των υπόδουλων ως παράδειγμα αντίστασης για τη διαφύλαξη της ελευθερίας. Το Γυναικόκαστρο μετατράπηκε σε οθωμανικό διοικητικό κέντρο για τέσσερις αιώνες.
Πριν από έναν αιώνα, παλιοί κάτοικοι της περιοχής, λέγανε, πως τα βράδια του φθινοπώρου, όταν άρχιζε να βουίζει ο βαρδάρης, μια γυναικεία φωνή έβγαινε μέσα από τα ερείπια του κάστρου και ακουγόταν ο ήχος ενός σπαθιού να σκίζει τον αέρα.

«Η Μαρουλία», λέγανε, «ξύπνησε η Μαρουλία».
Από τότε όμως που εκδιώχθηκε ο Οθωμανός, λένε, πως τα ήσυχα βράδια του φθινοπώρου μια γυναίκα τριγυρνά στα ερείπια και τραγουδά μελωδικά τραγούδια που λησμονήθηκαν με το πέρασμα των αιώνων. Τα παλικάρια αφήνουν τις δουλειές τους, ανηφορίζουν μαγεμένα στο κάστρο και ψάχνουν, μάταια, τη γλυκιά αοιδό στα ερείπια.

Μια γυναίκα πολεμάει στην πολεμίστρα
Η όμορφη Μαρουλία του κάστρου
Μια λέαινα δε φοβάται τα μαχαίρια
Η όμορφη Μαρουλία του κάστρου
Μια αμαζόνα ρίχνεται στη μάχη
Η όμορφη Μαρουλία του κάστρου
Μια ηρωίδα φωνάζει ελευθερία
Η όμορφη Μαρουλία του κάστρου
Μια νεράιδα τραγουδάει στα συντρίμμια
Η όμορφη Μαρουλία του κάστρου

http://ellas2.wordpress.com