Τί είναι το ρόμπολο;;

Το ρόμπολο, ή, "λευκόδερμη πεύκη", είναι ένα είδος αειθαλούς πεύκου, πολύ ανθεκτικό στο ψύχος. Απαντάται και φύεται σε ορεινές περιοχές με υψόμετρο από 1300μ. έως 2400μ. εκεί που κανένα άλλο ελληνικό δέντρο δεν μπορεί να φτάσει.

Στην Ελλάδα καταγράφηκε για πρώτη φορά στον Όλυμπο. Βρίσκεται επίσης και στα βουνά της Β. Πίνδου, στο Βέρμιο και Βούρινο, και γενικά σε πετρώδη και πολύ ορεινά εδάφη.

Είναι είδος που απαντάται διάσπαρτο και δεν σχηματίζει πυκνό δάσος. Μπορεί να φτάσει σε ύψος μέχρια και τα 40 μέτρα. Έχει σταχτίλευκο φλοιό, ενώ οι βελόνες του σχηματίζουν τούφες στις άκρες των κλαδιών, ανά δύο. Οι βελόνες έχουν μήκος 5 με 10 εκατοστά. Οι κώνοι ωριμάζουν περίπου ενάμιση χρόνο μετά την γονιμοποίηση. Ο κορμός είναι χοντρός (με διάμετρο μέχρι δύο μέτρα) και ίσιος, το ίδιο και τα κλαδιά. Τα γέρικα δέντρα έχουν χαρακτηριστικό άσπρο φολιδωτό φλοιό με "κομμένες" κορυφές.

Είναι δέντρο αιωνόβιο. Στη Βουλγαρία έχει ανακαλυφθεί ένα ρόμπολο με ηλικία 1.300 ετών.

Έχει πολύ γερό ξύλο που δεν σαπίζει και χρησιμοποιείται στην επιπλοποιία, στην κατασκευή πολλών εργαλείων και σκευών κ.ά. Εξαιτίας του αρωματικού του ξύλου είναι ιδανικό για την κατασκευή βαρελιών.

Μια κυνηγετική αφήγηση
(…)Μπροστά μας απλώνονταν μια στενή λωρίδα γης, σκεπασμένη με ανάρια, πολύχρονα ροζάρικα πεύκα. Μα δεν ήταν πεύκα! Όπως μας εξήγησε ο γέρο Μιμίσης, ήταν ρόμπολα. «Απ’ αυτά πρόσθεσε, τα ρόμπολα φτιάχνει τις τσιότρες ο γερο Βακάρος, που κάνουν το κοκκνέλι ρετσινάτο και μοσχομύριστο». Πράγματι! Ολούθε τα δέντρα αυτά σκορπούσαν την ευωδιά τους. Ολάκερη η περιοχή μοσχομύριζε! …

(...)Στη διαδρομή μια κατάβασης συναντήσαμε αρκετά ρόμπολα. Ήταν δέντρα γιγάντια τα οποία ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακά και πολλά από αυτά ήταν σημαδεμένα από την πάλη τους με τα στοιχεία της φύσης και τους κεραυνούς. Αν και η διαδρομή ήταν αρκετά δύσκολη, θα ξαναπήγαινα μόνο για να θαυμάσω, για άλλη μια φορά, αυτά τα αιωνόβια δέντρα

http://el.wikipedia.org
&
http://iliochori.blogspot.gr/