Από τη πολύ κούρασή έχουν τρελαθεί στη δίψα και θέλουν κάτι να πιούν.
Βλέπουν ένα κουβά με κάποιο υγρό και κατεβάζουν ο καθένας από μισό.
Το βράδυ παίρνει τηλέφωνο ο Γιωρίκας τον Κωστίκα:
- Βρε Κωστίκα, ξέρεις τι ήταν αυτό που ήπιαμε το μεσημέρι;
- Νερό, δεν ήταν βρε Γιωρίκα;
- Όχι Κωστίκα, δεν ήταν νερό! Μάλλον ήταν προωθητικό πυραύλων.
- Ε! και τι έγινε βρε Γιωρίκα, δεν πάθαμε όμως τίποτα...
- Δεν πάθαμε τίποτα, αλλά μην κλάσεις, γιατί εγώ τηλεφωνώ από Τόκιο!
