English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

1.7.13

Καλό μήνα!!! Ελάτε να γνωρίσουμε τον μήνα Ιούλιο, τις Εορτές και τα έθιμα του

Οι Ρωμαίοι έδωσαν αυτό το όνομα στο μήνα, για να τιμήσουν τον Ιούλιο Καίσαρα..που γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου 44 π.Χ.
Ίουλος, στα ελληνικά ονομάζεται το πρώτο χνούδι που φαίνεται στα μάγουλα των αγοριών.

Γιορτές το μήνα Ιούλιο

Υακίνθου μάρτυρος, στις 3 Ιουλίου.
Κηρύκου και Ιουλίτης στις 15 Ιουλίου.
Της Αγίας Μαρίνας στις 17 Ιουλίου.
Του Προφήτη Ηλία στις 20 Ιουλίου.
Απολλωνίου μάρτυρος στις 23 Ιουλίου.
Της Ολυμπιάδος στις 25 Ιουλίου.
Της Αγίας Παρασκευής στις 26 Ιουλίου.
Του Αγίου Παντελεήμονος στις 27 Ιουλίου.

Έθιμα

Αλωνάρης
"Στα όμορφα χωριά της Άμφισσας, μπαίνοντας ο Ιούλης (ο Αλωνάρης, όπως λεγόταν), ο θέρος είχε τελειώσει και τα «χρυσά στάχια» είναι στοιβαγμένα στα θυμονοστάσια κοντά στ' αλώνια. Υπήρχαν διάφορα αλώνια από γειτονιά σε γειτονιά που έπαιρναν και τ' όνομα του πλησιέστερου γείτονα.
T' αλώνια αφού καθαρίζονταν καλά από τις πέτρες και τα σκουπίδια αλείφονταν με το σάρωμα (σκούπα από ρείκια) με τον παχύρευστο πολτό που κατασκευαζόταν από σβουνιά των βοδιών και η οποία επί μέρες μούλιαζε στα χάλκινα καζάνια. Αφού λοιπόν πέρναγαν όλο τ' αλώνι με τον «παχύρευστο χυλό» διόρθωναν τον ξύλινο στρίελο στο μέσον του αλωνιού και καρτερούσαν τη σειρά τους για νάρθει ο βαλμάς με τ' άλογα για το αλώνισμα. Bαλμάδες οι πιο γνωστοί ήταν ο N. Aσημακόπουλος, ο Σπύρος Πανάγος, ο Kώστας Mαργέλλος κι ο Xρ. Δρόστος (Kιτσάκης).

Το αλώνισμα ήταν σωστό πανηγύρι καθώς τ' άλογα μέσα στο λιοπύρι με τους ατέλειωτους κύκλους ξεσπύριζαν τα στάχια να ξεχωρίσει ο καρπός που θα κατέληγε στ' αμπάρι για το θρέψιμο της φαμελιάς. Άντε και τα κεράσματα... άντε και λίγος αλευρίσιος χαλβάς... βοήθαγαν στ' αλώνισμα.
O βαλμάς με το καμτσίκι στο χέρι «μαστίγωνε» τ' άλογα στους συνεχείς και χωρίς σταματημό κύκλους μέχρι να ξεχωρίσει ο καρπός απ' τα άχυρα, και δόσ' του με τα βκούλια να συμμαζεύουν τα σκόρπια χερόβολα.
Όταν όλα τελείωναν, τότε άρχιζε το μαρτύριο του λιχνίσματος. Παρακαλούσαν να φυσήξει λίγος αέρας για να λιχνίσουν το αλωνισμένο στάρι να ξεχωρίσει από τα άχυρα. Tα ξύλινα φτυάρια ανεβοκατέβαιναν ψηλά λιχνίζοντας το γέννημα. Και οι ευχές έδιναν και έπαιρναν... άντε καλά μπερεκέτια... καλοφάγωτο... και του χρόνο τρανίτερο...

Το «βλογημένο σόδεμα» κατευθυνόταν στο ξύλινο αμπάρι να θρέψει τη φαμελιά και τ' άχυρα στις αχυρώνες για τάϊσμα των ζώων.
Είναι σκηνές που μοιάζουν με παραμύθια που αγγίζουν τα όρια της φαντασίας. Τότε πρωταρχικός στόχος ήταν η επιβίωση, σήμερα αυτό έχει εξασφαλιστεί.
Με τα φακιόλια τα λευκά για να προστατευθούν από τον καυτερό ήλιο κρατώντας τα χερόβολα δούλευαν ασταμάτητα.

Στο αλώνι ο Bαλμάς ολόγυρα γυρίζει με το καμτσίκι φόβητρο των αλόγων μη σκύψουν το κεφάλι και φάνε τον πολύτιμο καρπό. Δίπλα του κάποιος πιτσιρίκος βοηθάει μη μπλέξουν τα σχοινιά στο στρίελο με τους ατέλειωτους κύκλους. Στο τέλος θα λάβει το νόμιμο «ξάι» όπως προβλεπόταν για τον κόπο του."

Έθιμο της "Μαλλιαρής"  στη Ζάκυνθο
Το βράδυ της τελευταίας ημέρας του Ιουλίου πολλοί Ζακυνθινοί βουτούν στη θάλασσα για βρουν μια χορταριασμένη (μαλλιαρή) πέτρα, που σύμφωνα με την παράδοση, θα τους φέρει καλοτυχία για την υπόλοιπη χρονιά.
Σήμερα ο Δήμος Ζακυνθίων τη βραδιά αυτή διοργανώνει γιορτή στο Λιμανάκι της Αγίας Τριάδας με ζωντανή μουσική, άφθονο κρασί και παραδοσιακά εδέσματα. Τα μεσάνυχτα αρχίζει η Νηστεία του Δεκαπενταύγουστου με Βαρκαρόλα και Ζακυνθινές καντάδες.

Έθιμο του "Στύλου" στο Γέρα Λέσβου
Στο Πέραμα Λέσβου , ο Άγιος Παντελεήμονας τιμάται με ένα τρόπο ξεχωριστό:
την ημέρα της γιορτής του, στις 27 Ιουλίου, οι κάτοικοι τοποθετούν ένα όσο το δυνατόν πιο μακρύ κορμό δέντρου στην προβλήτα. Στη μια άκρη του, αυτή που βρίσκεται πάνω από τη θάλασσα, τοποθετούν την ελληνική σημαία.
Ο κορμός αλείφεται με γράσο και κατόπιν, ξεκινά ένας πρωτότυπος διαγωνισμός, όπου νικητής είναι εκείνος που θα καταφέρει να φτάσει τη σημαία περπατώντας πάνω στον κορμό.

http://www.paidika.gr

Τα διαβάζουν πολλοί