ΤΖΙΒΑΕΡΙ: Ετυμολογία, Στίχοι

Είναι τραγούδι πονεμένο, της ψυχής, παραδοσιακό, καθιστικό, με θέμα τον ξενιτεμό και προέλευση από τη Λέρο Δωδεκανήσων.
Στη Σμύρνη και την Πόλη, τα χρόνια τα παλιά, μέσα σε ομορφοσκαλισμένες ξυλόγλυπτες κασέλες, οι νοικοκυράδες φύλαγαν τα "τζοβαΐρια" ή "τζιβαέρια" τους... Δηλαδή τα χρυσαφικά, τα διαμαντικά και ό,τι άλλο πολυτιμότερο είχαν.
Τζιβαέρι λοιπόν, σημαίνει θησαυρός. Και εν προκειμένω σημαίνει μουσικός θησαυρός!

Ετυμολογία
τζιβαέρι τουρκική "cevahir", αραβική "جواهر " (jawāhir), πληθυντικός του "جوهر" (jawhar)
Ουσιαστικό τζιβαέρι ουδέτερο

1. ένας πολύτιμος λίθος
2. (μεταφορικά) ο θησαυρός, τζιβαέρι μου!

Στίχοι...
Ο ρυθμός του κομματιού είναι 2/4.
Αχ η ξενιτιά το χαίρεται, 
τζιβαέρι μου το μοσχολούλουδό μου. 
Σιγανά σιγανά σιγανά και ταπεινά.
 ------ 
Αχ εγώ ‘μουνα που το ‘στειλα, 
τζιβαέρι μου με θέλημα δικό μου.
Σιγανά σιγανά σιγανά πατώ στη γη. 
 ------ 
Αχ π’ ανάθεμα σε ξενιτιά, 
τζιβαέρι μου εσέ’ και το καλό σου. 
Σιγανά σιγανά σιγανά και ταπεινά. 
 ------ 
Αχ που πήρες το παιδάκι μου, 
τζιβαέρι μου αχ και το ‘κανες δικό σου. 
Σιγανά σιγανά σιγανά πατώ στη γη. 
 ------ 
Αχ εσύ ‘σουνα που το ‘κλεψες,
τζιβαέρι μου αχ με θέλημα δικό σου.
Σιγανά σιγανά σιγανά και ταπεινά, 
σιγανά σιγανά σιγανά πατώ στη γη.