Ο τίτλος είναι το απωθημένο των τελευταίων ημερών.
Αναρωτιόμουν πόσο αρνάκια είμαστε.Συμβιβασμένοι και να τρώμε το (κουτό)χορτο και μετά να μας σφαγιάζουν.Και για όσους δεν κατάλαβαν γράφω για την κατάσταση της Λένγκω μας που όλο μας τυρρανάει.
Δεν μου αρέσει γενικώς να λέω πολλά,αλλά σήμερα απονεύρωσα αυτήν την αρνίσια μου συνείδηση και είπα να τα πω έξω από τα δόντια και να κάνω πράξη τα πιστεύω μου.Αυτό θα κάνω από εδώ και στο εξής...γιατί το χρωστάω στα παιδιά μου,όπως μου άφησαν "διαθήκη" οι γονείς μου,οι γονείς σου,οι γονείς τους ,που πάλεψαν,έδωσαν τον ιδρώτα τους και το αίμα τους.Δεν τους αξίζει να κληρονομήσουν κάτι τόσο σωθρό και ελεεινό .
Η φωτογραφία τα λέει όλα.
Θέλω να λέγομαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ...καλό μας ξημέρωμα!
